بسم رب الرفیق


عکسی از خوشه پروین


کتبتُ الیک والعبراتُ تَجری
علی الخدّینِ رشّاً بعدَ رشِّ (رَشّی)

وکنّا فی اجتماعِِ کالثّریّا (ثریا=پروین)
وصیّرنا اّمانُ بناتِ نعشِِ (نعشی)


برایت نامه نگاشتم
و اشک‌هایم دائماً (پشته‌پشته) روی گونه‌هایم می‌بارد


من و تو در اتحاد و اجتماع، مثل خوشۀ پروین بودیم

اما زمانه ما را مثل بنات النعش از هم دور نمود


پ.ن
در ادبیات فارسی خوشه پروین(ثریا) نماد اجتماع و پیوستگی ست و بنات نعش نماد جدایی و گسستگی. چرا که خوشه پروین ستاره های پر نور و کنار هم هستند و بنات نعش هفت ستاره که کم نورتر و جدا افتاده تر.

پ.ن.2
گاهی دلم برای تو.


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها